Seweryn Blumsztajn

Ryszard Bugaj, Agnieszka Kołakowska, Antoni Libera i Magdalena Gawin zaapelowali, by nie przyłączać się ani do marszu narodowców, ani do kontrmanifestacji środowisk lewicowych. Piszą: "ONR nie może reprezentować tradycji polskiego patriotyzmu i myśli niepodległościowej. Tak samo jak młodzież z Leninem w jednej ręce i z kamieniem w drugiej nie może być symbolem demokratów i antyfaszystów zatroskanych o losy Polski". I zapraszają 11 listopada na wojskowe Powązki.

Dariusz Libionka to jeden z najwybitniejszych polskich historyków zajmujących się Holocaustem. Ta grupa uczonych to duma Polski. Dzięki nim bodaj najuczciwiej w Europie dokumentujemy Zagładę. Atak na Libionkę to próba przekreślenia jednego z największych osiągnięć wolnej Polski.

Nie wiem, skąd się bierze powszechna dość chęć rekonstrukcji, czyli odtwarzania wszystkich możliwych bitew i powstań.
Dwa lata temu udało się wybić z głowy jednej z grup rekonstrukcyjnych w Warszawie pomysł, by zainscenizować powstanie w getcie. Ideę popierał ratusz. Tym bardziej że miało nie być drastycznych scen. Skądinąd, jak to można zrobić bez drastycznych scen?

Może po PRL-owskich doświadczeniach znieczulony jestem trochę, ale działania policji nie wydały mi się jakoś specjalnie brutalne. Oczywiście, przy spychaniu antyfaszystów z blokady Senatorskiej była szarpanina i widziałem, jak kogoś przewrócono w błoto, na Niecałej też kilku siłą ciągnięto do "suki", ale wszystko to bez specjalnej agresji. Nie widziałem np. ani razu, by użyto pałek. Wszystko zresztą działo się przed telewizyjnymi kamerami i przy obecności fotoreporterów, policja musiała się więc pilnować. Najgroźniejsi byli tajniacy.