Andere Grenzregionen/ inne pogranicza

Polityczna zmiana warty na Litwie to dobra okazja do tego, by oddzielić grubą kreską to, co było, od tego, co być może. Nie chodzi jednak o to, by przymykać oko na kwestię dyskryminacji językowej licznej, bo 200-tysięcznej, rzeszy Polaków.
Tym bardziej że w interesie Polski leży, by mniejszość ta jak najbardziej włączyła się w budowę nowoczesnej, europejskiej Litwy. Bo im bardziej nowoczesna i otwarta na świat będzie Litwa, tym mniej będzie się obawiała litewskiej polskości.
Z Litwą trzeba zacząć wszystko od nowa, nawet jeśli miałoby się okazać, że wszystko zostanie po staremu.

Wytrwałości i dorobku może pozazdrościć Stowarzyszeniu Magurycz wiele innych organizacji w naszym kraju. Grupa działa już 26 lat i na zasadach wolontariatu wyremontowała aż blisko 2000 nagrobków i krzyży przydrożnych w południowo-wschodniej Polsce, a także na Ukrainie i ostatnio w Bośni. W sobotę w Galerii Cysterskiej w Kołbaczu działające tu Stowarzyszenie Spichlerz Sztuki zorganizowało piątą edycję imprezy „Cienie zapomnianych kultur”. Rozpoczął ją wernisaż wystawy grupy kamieniarzy Magurycz, założonej przez Szymona Modrzejewskiego.

Posłom partii Ziobry nie podobają się dwujęzyczne napisy w niektórych gminach. Tam gdzie populacja Niemców czy Łemków spada, chce je likwidować. Teraz w ustawie o mniejszościach narodowych i etnicznych jest zapis, że gmina jest zapisywana w specjalnym rządowym rejestrze, jeśli mieszka w niej co najmniej 20 proc. określonej mniejszości narodowej.
Przedstawiciele tej mniejszości mają wówczas prawo m.in. domagać się ustawiania dwujęzycznych tablic. Taki próg przed laty w wielu gminach osiągnęli Niemcy na Opolszczyźnie, Litwini w okolicach Sejn czy Kaszubi.

Codziennie tony żywności, materiałów budowlanych i części samochodowych wyjeżdżają przez wschodnią granicę Polski. W bagażnikach prywatnych aut . Handel przygraniczny zwiększa nasz eksport za Bug o jedną czwartą. I mocno rośnie.
W sobotnie popołudnie Siergiej utknął w sznurze samochodów, które czekają na przejściu granicznym w Sławatyczach. Wczesnym rankiem wyjechał z Brześcia z kolegą, odstał kilka godzin w Domaczewie, po białoruskiej stronie, zakupy robił w Białej Podlaskiej. Jak co tydzień.