Kongres Kobiet Polskich

O piątym Kongresie Kobiet, nieobecności mężczyzn i Jolanty Kwaśniewskiej oraz o politycznych planach Kongresu opowiadają POLITYCE.PL Agnieszka Graff i Dorota Warakomska.
Kto przyjechał na Kongres, jakie kobiety się tu spotkały?
Agnieszka Graff: - Mało warszawki, dużo prowincji. Zwyczajne kobiety w bardzo różnym wieku. Wiele z nich ma już za sobą rok albo więcej wspólnej działalności. Kongres jest dla nich świętem i podsumowaniem tego, co już zrobiły. W tym roku jestem pod wielkim wrażeniem tego, jak wiele umundurowanych kobiet tu przyjechało. Poczuły, że to również ich impreza.

Chcemy, żeby listy wyborcze były budowane metodą suwakową, czyli przez naprzemienne umieszczanie kobiet i mężczyzn. Tak, aby miejsca biorące były nie tylko dla facetów - mówił premier na Kongresie Kobiet. Donald Tusk był gościem IV Kongresu Kobiet, który zakończył się w sobotę w Warszawie. Tusk zapowiedział, że przygotuje projekt ustawy wprowadzający suwak na listach wyborczych, czyli zasadę, że kobiety i mężczyźni mają być na listach umieszczani na przemian. To jeden z postulatów Kongresu.

Kongres Kobiet to coraz silniejszy ruch feministyczny, któremu coraz trudniej przeforsować swoje postulaty. Przez cztery lata Kongres Kobiet zbudował silny ruch feministyczny skupiający - wbrew temu, co sufluje część prawicowych polityków i publicystów - nie tylko ''oszalałe feministki'' z warszawskich salonów, ale też kobiety ze wsi i małych miasteczek. Ale choć Kongres rośnie w siłę, coraz trudniej przeforsować mu swoje pomysły. Z ubiegłorocznego III Kongresu Kobiet nie udało się wprowadzić w życie żadnego postulatu!

...mówi pełnomocniczka rządu ds. równego traktowania Agnieszka Kozłowska-Rajewicz- Osią: moich działań powinna być równość na rynku pracy, równość pomiędzy kobietami i mężczyznami, a także równość wszystkich innych środowisk, które się czują niedoreprezentowane albo w jakiś sposób dyskryminowane na rynku pracy. To jest pierwsza rzecz, jaką się trzeba zająć, i to jest ogromne pole do działania.
Zwróciła uwagę na konieczność łączenia życia zawodowego z rodzinnym, a więc potrzebę zwiększania oferty państwa, jeżeli chodzi o instytucjonalną opieką nad dziećmi i osobami zależnymi.