Gazeta Słubicka

Na prawym brzegu Odry - pierwszy po wojnie hotel w mieście. Na lewym - restauracja z polską kuchnią... Po obu tych miejscach nie ma już dziś śladu...

Zanim w Słubicach powstał pierwszy hotel, była tu odlewnia żelaza i kotlarnia rodziny Gutmann. Kompleks zabudowań przy Roßstraße 1 (obecnie ul. Daszyńskiego 1) należał do jednego z najważniejszych przedsiębiorstw przedwojennych Słubic (niem. Dammvorstadt) obok fabryki jedwabiu, bielniku wosku rodziny Harttung i fabryki broni rodziny Collath.

Najpierw od XVIII w. d 1945 r. była tu fabryka i bielnik wosku, w okresie Belle Epoque koszary, od lat 20. powstawały w tym miejscu tanie budynki mieszkalne, w których po wojnie ulokowano przybyszów z rejonu Karpat Wschodnich i zza Buga.

W przeciwieństwie do Legnicy, zwanej kiedyś "Małą Moskwą", określenie słubickiej "Moskwy" nie pochodzi wcale od radzieckich żołnierzy, którzy do 1946 r. stacjonowali na terenie miasta, W prawdzie w tej części Słubic przez krótki okres działał obóz specjalny NKWD nr 6, ale nie kierowali nim żołnierze, lecz funkcjonariusze radzeckiego aparatu bezpieczeństwa.

Z okazji 70. rocznicy pierwszej misji świętej w Słubicach i przy okazji uruchomienia nowej strony internetowej parafii NMP Królowej Polski w Słubicach, tj. www.slubicecm.pl warto pokusić się o sporządzenie rzetelnego przyczynku do historii tej najstarszej słubickiej parafii. Erygowana 16 lutego 1948 r., od początku prowadzona jest przez Księży Misjonarzy ze Zgromadzenia Misji św. Wincentego à Paulo w Krakowie. Kroniki parafialne oraz monografia „Słubice 1945-1995” pod redakcją prof.

W mijającym roku wiele budynków na terenie gminy Słubice doczekało się prac renowacyjnych. Ruszył też remont neoklasycystycznej willi M. Deckera przy ul. 1 Maja 12. To dobra okazja poznać bliżej dzieje i walory architektoniczne tego obiektu...